შაქარი რომ არაჯანსაღია ეს ვიცით და რა თქმა უნდა, კარგია თუ შაქრის ჩანაცვლებას ცდილობთ უფრო ჯანსაღი ალტერნატივებით, ამიტომ დღეს მინდა ვისაუბროთ საუკეთესო შაქრის შემცვლელებზე. მოკლედ საუკეთესო და ჯანსაღი დამატკბობლებია ერითრიტოლი, ქსილიტოლი და სტევია, ხოლო რატომ არის საუკეთესოები, რა კრიტერიუმებით და ან რა განსხვავებაა, ახლა დეტალურად განვიხილოთ ეს ამბავი.
ესეიგი კრიტერიუმებით რომ დავიწყოთ N1 კრიტერიუმი არის ის, რომ შაქრის შეცვლელი არ უნდა მოქმედებდეს სისხლში შაქრისა და ინსულინის დონეზე ან ძალიან მცირე გავლენა უნდა ქონდეს, იქიდან გამომდინარე რომ თვითონ შაქარი, რა თქმა უნდა იწვევს სისხლში შაქრის დონისა და ინსულინის ზრღვარგადასულ მატებას, რაც არის ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი, რატომაც გვინდა მოვერიდოთ შაქარს და რაც იწვევს უამრავ უარყოფით მოვლენას დაწყებული ქოლესტერინის დაზიანებით და გულის დაავადებების რისკების გაზრდით და დასრულებული დიაბეტით, ინსულინის რეზისტენტულობით, წონის მატებით, გონებრივი დაზიანებებით და მოკლედ ძალიან დიდი სიაა, რაზეც ბევრ სხვა ვიდეოში მისაუბრია და ახლა კიდევ აღარ გავიმეორებ, თუმცა მოკლედ უპირველესი ის არის რომ ალტერნატიული დამატკბობელი ან საერთოდ არ მოქმედებდეს სისხლში შაქრისა და ინსულინის მატებაზე და ან ქონდეს სრულიად მინიმალური ზემოქმედება.
არსებობს ასეთი რამ სახელად გლიკემიური ინდექსი და დადგენილია რომელი პროდუქტი როგორ მოქმედებს სისხლში შაქრის დონეზე, რაც უფრო მეტია რიცხვი, შესაბამისად პროდუქტი უფრო მეტად ზრდის სისხლში შაქრის დონეს. ჰოდა შედარებისთვის ჩვეულებრივი სუფრის შაქრის გლიკემიური ინდექსი არის 65, ხოლო ჩამოთვლილი ჯანსაღი დამატკბობლებიდან ერითრიტოლს და სტევიას გლიკემიური ინდექსი აქვთ 0 ანუ საერთოდ არანაირი ზემოქმედება არ აქვთ სისხლში შაქრის დონეზე, ხოლო ქსილიტოლის გლიკემიური ინდექსი არის 7, რაც რა თქმა უნდა 0-ზე ცოტა მეტია, მაგრამ იმდენად მინიმალურია განსხვავება, მით უმეტეს შაქართან შედარებით რომ ქსილიტოლიც ჩვეულებრივ აკმაყოფილებს პირველ კრიტერიუმს.
N2 კრიტერიუმი არის, რომ შაქრის შემცვლელი უნდა იყოს ბუნებრივი და ნატურალური. მაგალითისთვის სხვადასხვა შაქრის შემცვლებელი, რაც შეიძლება გაგიგიათ, ვთქვათ სუკრალოზა იგივე სუკრაზიტი, ან საქარინი, ან ასპარტამი, რაც ხშირად გვხვდება დიეტურ გაზიან სასმელებში, ეს და სხვა მსგავსი დამატკბობლები არის ლაბორატორიაში შექმნილი და ბუნებაში ნატურალურად არ არსებობს, და მიუხედავად იმისა რომ შეიძლება სისხლში შაქრის დონეზე დიდად არ მოქმედებდნენ, როგორც წესი ყველაფერ არაბუნებრივს აქვს გვერდითი ეფექტები, მათ შორის ასეთ ხელოვნურ დამატკბობლებსაც. მაგალითად ძალიან უარყოფითად მოქმედებენ კუჭის მიკროფლორაზე და ანადგურებენ სასარგებლო ბაქტერიებს, რაც საერთოდ არ არის კარგი ამბავი.
კუჭის მიკროფლორას აქვს გავლენა უამრავ ბიოქიმიურ პროცესზე თქვენს ორგანიზმში, თუნდაც იმუნიტეტზე, ასევე როგორ აითვისებთ ვიტამინებს, მინერალებს და სხვადასხვა საჭირო ნივთიერებებს საკვებიდან, როგორ მოხდება შაქრის ანუ გლუკოზის მეტაბოლიზება, აქვს გავლენა შიმშილის შეგრძნებაზეც, გონებრივ ფუნქციებზეც, ასევე სასარგებლო ბაქტერიები თქვენთვის აწარმოებენ სხვადასხვა B ვიტამინებს, აწარმოებენ ბუტირის მჟავა, რაც კვებავს თქვენი კუჭის უჯრედებს და მოკლედ თუ საკმარისად კარგად ვერ ავხსენი, კუჭის მიკროფლორა საერთოდ არ არის სახუმარო საკითხი და ყველანაირად უნდა მოერიდოთ იმ ნივთიერებებს და დამატკბობლებს ამ შემთხვევაში, რომლებიც უარყოფით ზეგავლენას ახდენს კუჭის მიკროფლორაზე.
მეორე მხრივ ჩამოთვლილი სამივე ჯანსაღი დამატკბობელი არის სრულიად ბუნებრივი და ნატურალური, ქსილიტოლი არის ამოღებული არყის ხიდან, სტევია პირდაპირ სტევიას მცენარიდან, ერითრიტოლს იღებენ სხვადასხვა საკვებიდან ან იღებენ ფერმენტაციის შედეგად და საბოლოოდ ის რომ ბუნებრივია დიდი ალბათობით განსაზღვრავს ზუსტად იმას რომ არცერთ მათგანს არ აქვს გვერდითი ეფექტები, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, რა თქმა უნდა, იმიტომ რომ ერთი საქმის გაკეთებით, არ გვინდა მეორე გავაფუჭოთ.
მესამე საკითხი არის კალორიები, რაც ყველაზე ყურადღებამისაქცევი არ არის, მაგრამ ბევრი კალორიის მიღება არც თქვენს ჯანმრთელობას წაადგება და არც წონას, ამიტომ სასურველია, რომ შაქრის შემცვლელს ქონდეს რაც შეიძლება ცოტა კალორიები. შაქარს აქვს 1 გრამზე 4 კალორია, ერითრიტოლს და სტევიას 0 კალორია, ხოლო ქსილიტოლს 2.4 კალორია. ეს შეიძლება დიდ განსხვავებად არ მოგეჩვენოთ შაქართან შედარებით და როგორც უკვე ვთქვი, არც არის ყველაზე დიდი საკითხი, თუმცა ის რომ ჯანსაღი დამატკბობლები ბევრად ნაკლებ კალორიებსაც შეიცავს, ეს მაინც პოზიტიური ამბავია.
ახლა რა განსხვავებაა ამ სამ ჯანსაღ დამატკბობელს შორის. ნუ ძირითადი განსხვავება არის გემოში, სტევიას ცოტა დამახასიათებელი გემო აქვს და თან რაღაცნაირ გემოს ტოვებს, რაც ზოგი ადამიანისთვის პრობლემაა, ხოლო ერითრიტოლს და ქსილიტოლს პრაქტიკულად ზუსტად შაქრის გემო აქვს, განსაკუთრებით ქსილიტოლს საერთოდ ვერ განასხვავებთ შაქრისგან, ერითრიტოლის შემთხვევაში კიდე შეიძლება დაიჭიროთ განსხვავება თუ პირდაპირ კოვზით შეჭამთ, თუმცა სინამდვილეში ძალიან პატარ-პატარა სხვაობებზე ვსაუბრობთ. მე პირადად უმეტესად ვიყენებ ერითრიტოლს და სტევიას, ხოლო ქსილიტოლის შემცველობით უფრო უშაქრო შოკოლადები და კანფეტებია ჩემს რაციონში. ზოგადად ყველას თავისი რჩეული ყავს და ზოგს ერთი დამატკბობელი მოწონს და ზოგს მეორე, თუმცა მე გირჩევდით რომ პირველი ერითრიტოლი გასინჯოთ, რადგან ყველაზე პოპულარულია და ადამიანების უმეტესობა ამას იყენებს ხოლმე.
თუ არ იცით, აქვე გეტყვით რომ სამივე ეს ჯანსაღი დამატკბობელი შეგიძლიათ შეიძინოთ ჩვენს ჯანსაღ მაღაზიაში, მისამართი: ვაჟა-ფშაველას 12 ან შეგიძლიათ გააკეთოთ შეკვეთა საიტზე Ketogen.ge და კურიერი მოგიტანთ მისამართზე მთელი საქართველოს მასშტაბით.
გარდა ამ სამი დამატკბობლისა, კიდევ არსებობს 2-3 ჯანსაღი შაქრის შემცვლელი, თუმცა არც საქართველოში იყიდება და სხვა ქვეყნებშიც სულ 1-2 ადგილას თუ შეხვდებით, ამიტომ აღარ ვახსენე, თუმცა ორი სიტყვით გეტყვით რომ ესენია: ალულოზა და Monk Fruit, რაიცით რაში გამოგადგეთ. თუ ეს ვიდეო მოგეწონათ, ჩვენი სხვა ვიდეოებიც დაგაინტერესებთ და გადახედეთ აუცილებლად, ჩვენ კი შევხვდებით შემდეგ ვიდეოში.
