საკვების ოდენობა კეტოგენურ დიეტაზე?

მიუხედავად იმისა რომ ამ კითხვაზე მილიონჯერ მიპასუხია, მაინც კიდევ და კიდევ მეკითხება ბევრი ადამიანი რომ რამდენი უნდა ვჭამო კეტოგენურ დიეტაზე, ჰოდა გადავწყვიტე ვიდეოს სახით ვუპასუხო ამ კითხვას.

სინამდვილეში პასუხი არის ძალიან მარტივი და მოკლე: შეგიძლიათ იმდენი მიირთვათ, რამდენიც გაგიხარდებათ და გესიამოვნებათ. მართლა

კეტო დიეტაზე მთავარი ამბავი უფრო ის არის, რომ დანაყრდეთ, არ გქონდეთ შიმშილის შეგრძნება მუდმივად და არ დაისტრესოთ ამ ყველაფრით, თორემ რამდენს შეჭამთ, ეს უკვე თქვენი გადასაწყვეტია.

ამ კითხვას ქვეტექსტი ისეთი აქვს, რომ თითქოს პასუხი უნდა იყოს კალორიების შეზღუდვა ან პორციის შეზღუდვა, აწონვა და ასეთი რაღაცები, მაგრამ ეს როგორც წესი ახასიათებთ არაჯანსაღ დიეტებს, რომელებისთვისაც ერთადერთი იარაღი უბრალოდ ცოტა საკვების მიღებაა.

ესეთი მიდგომები რომ არაეფექტურია და მეტაბოლიზმს რომ ანელებს და ჯანმრთელობას რომ ანგრევს და ა.შ. ამაზე ბევრი ვიდეო მაქვს და აღარ გავმეორდები, თუ გადაინტერესებთ შეგიძლიათ ნახოთ.

ზოგადად ორგანიზმს აქვს ძალიან ჭკვიანი მექანიზმი იმისთვის, რომ გითხრათ როდის უნდა ჭამოთ და რამდენი, მაგრამ მიზეზი რატომაც ეს მექანიზმი პრაქტიკულად არ მუშაობს უპირველესყოვლისა ისაა რომ ადამიანები იღებენ ბევრ ნახშირწყლებს.

თუ ბუნებრივად ორგანიზმში შიმშილისა და დანაყრების შეგრძნებას აკონტროლებენ ჰორმონები როგორიცაა: ლეპტინი, გრელინი, ქოლეცისტოკინინი და ა.შ., როცა ბევრ ნახშირწყლებს იღებთ, უკვე ამ ყველაფერს აკონტროლებს ეს ნახშირწყლები.

ბევრი ნახშირწყლების მიღება იწვევს სისხლში შაქრის დონის არაბუნებრივად სწრაფ მატებას და კლებას, რაც ხელს გიშლით რომ დანაყრდეთ და ყოველ 2-3 საათში ისევ შიმშილის შეგრძნება იღვიძებს.

ნახშირწყლები არის როგორც თავხედი ადამიანი, რომელიც საუბარში გეჭრებათ და გაუჩერებლად იმდენს ლაპარაკობს რომ საერთოდ აღარ გესმით თქვენი თანამოსაუბრის ხმა.

ზუსტად ასე ხდება ორგანიზმში, იმიტომ რომ მაგალითად როცა ორგანიზმში გაქვთ საკმარისზე მეტი დაგროვილი ცხიმი, ეს ცხიმი ასტიმულირებს ლეპტინის გამოყოფას, რაც არის დანაყრების ჰორმონი და ეუბნება ორგანიზმს რომ ბევრი ენერგია გვაქვს შენახული და საჭირო არ არის კიდევ დამატებით რაიმე საკვების მიღება.

მაგრამ ამ დროს ერთვება ნახშირწყლები, სისხლში შაქრის დონეს მუდმივად არასტაბილურს ხდის, ფარავს ლეპტინის ამ სიგნალს და აწვდის ორგანიზმს არასწორ ინფორმაციას.

რა თქმა უნდა, ბიოქომიურ დონეზე ერთი-ერთში ასე არ ხდება და ძალიან გავამარტივე ყველაფერი, მაგრამ აზრი ის არის, რომ ნახშირწყლები ურევს ორგანიზმში დანაყრებისა და შიმშილის ჰორმონების კომუნიკაციას თქვენს ტვინთან, რის შედეგადაც ორივეს უკვე განსაზღვრავს ნახშირწყლები.

ხოლო კეტოგენურ დიეტაზე, იქიდან გამომდინარე რომ ჩვენ უპირველესყოვლისა ზუსტადაც ნახშირწყლებს ვამცირებთ რაციონში, ეს ჰორმონების კომუნიკაცია ერთმანეთთან უკვე გამართულად მუშაობს და როცა საჭირო აღარ არის მეტი საკვების მიღება, თქვენ უბრალოდ ნაყრდრებით.

შესაბამისად საჭირო აღარ არის კალორიების და პორციის ხელოვნურად და ტექნიკურად კონტროლი, იმიტომ რომ ეს კონტროლის მექანიზმი აქვს თვითონ ორგანიზმს და არანაირი საჭიროება არ არსებობს რომ თქვენ ჩაერიოთ უმეტეს შემთხვევაში.

მოკლედ მიირთვით რამდენიც გნებავთ და ამაზე არანაირი ღელვა არ არის საჭირო სანამ კეტოგენურად იკვებებით და მიყვებით ყველანაირ წესს. შემოგვიერთდით ჩვენს Facebook ჯგუფში, რომლის ლინკსაც დავტოვებთ კომენტარებში, ჩვენ კი შევხვდებით შემდეგ ვიდეოში.