ამ სამყაროში პრაქტიკულად ადამიანი არ დადის ვისაც რამდენიმე ნივთიერება, რამდენიმე ვიტამინი და მინერალი არ აკლია, ამაზე არაერთი ვიდეო გვაქვს, მაგრამ ჩნდება კითხვა რომ საერთოდ რატომ არის რთული საკვებიდან ყველა საჭირო ნივთიერების მიღება ან თუნდაც რატომ გვჭირდება სხვადასხვა ვიტამინი და მინერალი ისეთი დოზებით, რასაც საკვებიდან ვერ ვიღებთ? ან საერთოდ როგორ გადარჩნენ ჩვენი წინაპრები თუ სულ ასე აკლდათ სხვადასხვა ვიტამინები და მინერალები?
მაგალითად მაგნიუმი, რომელიც ყველაზე მნიშვნელოვანი თუ არა, მინიმუმ ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი მინერალია და 300-ზე მეტი ფუნქცია აქვს ორგანიზმში, მაგნიუმის დღიური დოზის მისაღებად უნდა ჭამოთ საშუალოდ 300-400 გრამი თხილეული ყოველდღიურად, რაც ძალიან ბევრია, რა თქმა უნდა, მაგრამ იმის გათვალისწინებით რომ თხილეული მაგნიუმის საუკეთესო წყაროა, მგონი გასაგებია რატომ აკლია მაგნიუმი ადამიანების უმეტესობას.
ან ვთქვათ მინერალი კალიუმი, რაც ყველაზე დიდი ოდენობით ჭირდება ადამიანის ორგანიზმს, ეს არის 4 000 მილიგრამი და ამ დოზის მისაღებად ყოველდღიურად უნდა ჭამოთ დაახლოებით 4 ცალი ავოკადო ან 800 გრამი თხილეული ან კილონახევარი ხორცი ან 2 კილო ბოსტნეული და მოკლედ აღარ გავაგრძელებ, უფრო და უფრო გიჟურ რიცხვებში გადავალთ თუ კალიუმის სხვა საკვებ წყაროებზეც ვისაუბრებთ, თუმცა მგონი აზრი გასაგებია.
ან მაგალითად ვისაუბროთ D ვიტამინზე, რასაც ჩვენი ორგანიზმი აწარმოებს მზის სხივების ზემოქმედებით და იმისთვის რომ მიიღოთ D ვიტამინის დღიური დოზა, მზეზე უნდა გაატაროთ საშუალოდ 5-6 საათი ყოველდღიურად და მით უმეტეს თუ 50 წელს გადაცილებული ხართ ან დიდი წონა გაქვთ ან შედარებით მუქი ფერის კანი, ეს დრო შეიძლება კიდევ რამდენიმე საათით გაიზარდოს. ზუსტად ამიტომ ადამიანების უმეტესობა რომელიც იტარებს D ვიტამინის ანალიზსს, უდგინდებათ D ვიტამინის დეფიციტი. სხვათა შორის მაგნიუმის, კალიუმის და კიდევ რამდენიმე ნივთიერების შემთხვევაში ანალიზითაც არ დგინდება დეფიციტი, თუმცა ეს კიდევ ცალკე ვიდეოს საკითხია.
მოკლედ კიდევ ბევრ ვიტამინსა და მინერალზე შეგვიძლია გავაგრძელოთ ასე, მაგრამ ფაქტი ერთია: პრაქტიკულად ყველა ადამიანს აკლია მინიმუმ რამდენიმე ნივთიერება, რაც დღევანდელი სამყაროს ერთ-ერთი ყველაზე დიდი გამოწვევაა, თუმცა მთავარი კითხვა კვლავ რჩება პასუხგაუცემელი, ანუ რატომ ხდება ეს ყველაფერი? აი აქ კი უკვე რამდენიმე მიზეზზე გვაქვს სასაუბრო.
პირველი ყველაზე დიდი პრობლემა რაც ქმნის ამ სიტუაციას არის სხვადასხვა ქიმიკატების გამოყენება საკვების წარმოების პროცესში, რაც სხვადასხვა გზებით ამცირებს ვიტამინებისა და მინერალების კონცენტრაციას საკვებში. მაგალითად სხვადასხვა ჰერბიციდები და პესტიციდები, რაც თეორიულად ანადგურებს მცენარისთვის საზიანო, არაჯანსაღ ორგანიზმებს, თუმცა ასევე ანადგურებს ნიადაგში სასარგებლო ბაქტერიებს, სასარგებლო მიკროორგანიზმებს, რაც ზოგადად ეხმარება მცენარეს ნიადაგიდან სხვადასხვა საჭირო ნივთიერებების ათვისებაში.
როგორც უახლესმა კვლევებმა აჩვენა, თუნდაც ნიადაგი ძალიან გაჯერებული იყოს სხვადასხვა მინერალებით, სწორედ ნიადაგში ბუნებრივი მიკროფლორისა და სასარგებლო ბაქტერიების განადგურების გამო, მცენარე ვეღარ ახერხებს ამ სასარგებლო ნივთიერებების ათვისებას. ამიტომ შეიძლება მცენარე ძალიან კარგად გამოიყურებოდეს გარეგნულად, მაგრამ ეს არაფერს გვეუბნება მცენარის შემადგენლობაზე. ამავდროულად დეფიციტი რა თქმა უნდა, არ არის მხოლოდ მცენარეებში, რადგან ამ მცენარეებს შემდეგ ცხოველები ჭამენ და შესაბამისად დეფიციტი იქმნება ცხოველურ პროდუქტებშიც.
ხოლო საბოლოოდ ერთსაც და მეორესაც, რა თქმა უნდა, ჭამს ადამიანი, ვიღებთ ისეთ პროდუქტებს რომლებიც რამდენჯერმე ნაკლებ ვიტამინებსა და მინერალებს შეიცავს, ვიდრე უნდა შეიცავდეს და რაღა გასაკვირია რომ ადამიანების უმეტესობას არაერთი ნივთიერების ნაკლებობა აქვს. თითოეულ ვიტამინსა და მინერალზე უამრავი ვიდეო გვაქვს და გირჩევთ გადახედოთ მეტი ინფორმაციის მისაღებად.
გარდა ამისა დროთა განმავლობაში ადამიანებმა გამოიყვანეს მცენარეთა ისეთი ჯიშები, რომლებიც იზრდება უფრო სწრაფად, იზრდება უფრო დიდი და გარეგნულადაც უკეთესად გამოიყურება, თუმცა ამას აქვს თავისი საფასური და როგორც ჩანს ეს საფასური არის ბევრად ნაკლები ვიტამინებისა და მინერალების შემცველობა.
კარგი სიახლე ამ ამბავში ისაა, რომ თუ ადამიანი ჯანსაღად იკვებება, მაინც შესაძლებელია საჭირო ვიტამინებისა და მინერალების უმეტესობის მიღება საკვებიდან, თუმცა მეორემხრივ ეს მთლად თავის დასამშვიდებლად არ გამოდგება იმიტომ რომ თუნდაც 3-4 ნივთიერება გაკლდეთ, თითოეულ ვიტამინს და მინერალს ასობით ფუნქცია აქვს ორგანიზმში და თუნდაც რამდენიმე ნივთიერების ნაკლებობასაც შეუძლია საკმაოდ დიდი ზიანი მიაყიანოს თქვენს ჯანმრთელობას.
ამიტომ ყოველთვის N1 პრიორიტეტია იმ საჭირო ვიტამინებისა და მინერალების შევსება, რასაც შეიძლება საკვებიდან ვერ იღებთ, ან იმიტომ რომ საკვები გამოფიტულია კონკრეტული ნივთიერებებისგან და ან იმიტომ რომ თქვენ არ ჭამთ შესაბამის საკვებს, რაც კიდევ ერთი საკითხია.
მაგალითად თქვენ თუ ყოველდღე შეჭამთ საშუალოდ 300 გრამ თევზს, თქვენ თავისუფლად მიიღებთ საჭირო ოდენობით Omega 3-ს და მინერალ იოდს. საერთოდაც იოდს იმ შემთხვევაშიც მიიღებთ თუ კვირაში რამდენჯერმე გექნებათ რაციონში ზღვის პროდუქტები, თუმცა ადამიანების უმეტესობა ზღვის პროდუქტებს თითქმის საერთოდ არ იღებს, ამიტომ მარტო იმაშიც არ არის საქმე რომ საკვები გამოფიტულია, თევზი ძალიან კარგადაც შეიცავს Omega 3-ს და იოდს, მაგრამ ადამიანების უმეტესობა ჩემი ჩათვლით თევზს იშვიათად ვჭამთ.
ან თუნდაც ავიღოთ C ვიტამინი, რომლის მიღებაც საკმაოდ მარტივია ბოსტნეულიდან, საშუალოდ აქაც 200-300 გრამი ბოსტნეულია საჭირო C ვიტამინის დღიური დოზის მისაღებად, მაგრამ ადამიანების დიდი ნაწილი თითქმის არ ჭამს ბოსტნეულს. საერთოდ ისევ D ვიტამინს თუ დავუბრუნდებით, საკვებიდან ძალიან მცირე ოდენობით თუ მიიღებთ და რეალური კარგი წყარო მზის სხივებია, მაგრამ მზეზეც არ და ვერ ვატარებთ საკმარის დროს ადამიანები.
ამ ყველაფერს ემატება კიდევ ისიც, რომ ადამიანების უმეტესობა იღებს ძალიან ბევრ შაქარს და ნახშირწყლებს, რაც არის ცომეული, ტკბილეული, ბურღულეული და ა.შ. და შეიძლება არ იცოდეთ, მაგრამ შაქრები და ნახშირწყლები თქვენი ორგანიზმიდან ფიტავს სხვადასხვა საჭირო ნივთიერებებს, ესენია მაგალითად კალიუმი, მაგნიუმი, თუთია, სხვადასხვა B ვიტამინები და ა.შ.
თქვენს თითოეულ უჯრედში არსებული ენერგიის მწარმოებელი ქარხანა ანუ მიტოქონდრია საჭიროებს სწორედ ამ ჩამოთვლილ ნივთიერებებს რათა შაქარი და ნახშირწყლები გარდაქმნას ენერგიად, გლუკოზის მეტაბოლიზებას ჭირდება ეს ნივთიერებები, ამიტომ როცა თქვენ იღებთ ბევრ ნახშირწყლებს და შაქრებს, ეს ავტომატურად იწვევს კალიუმის, მაგნიუმის, თუთიისა და B ვიტამინების დაკარგვას.
ასევე როცა თქვენ იღებთ ბევრ ნახშირწყლებს და შაქრებს, თქვენს სისხლში ზღვარგადასულად იმატებს შაქრის დონე რაც ძალიან სახიფათოა თქვენთვის და ამიტომ პანკრეასი გამოყოფს ჰორმონ ინსულინს, რაც უკვე ასტაბილურებს სისხლში შაქრის დონეს. თუმცა დროთა განმავლობაში შაქრისა და ინსულინის ზღვარგადასული მატება იწვევს უკვე ჰიპერინსულინემიას იგივე ინსულინის რეზისტენტულობას, რაც კიდევ დამატებით ყოველდღიურ რეჟიმში გაკარგვინებთ მინერალებს კალიუმსა და მაგნიუმს.
გამოდის რომ ნახშირწყლებისა და შაქრების მიღება ფიტავს ორგანიზმიდან სხვადასხვა ნივთიერებებს როგორც მოკლევადიან პერსპექტივაში, ასევე გრძელვადიან პერსპექტივაში. ამ ყველაფრიდან გამომდინარე პრაქტიკულად გამოიკვეთა 3 მთავარი მიზეზი, რის გამოც ადამიანებს აკლიათ მინიმუმ რამდენიმე ვიტამინი და მინერალი. ერთი რომ ქიმიკატების გამოყენების გამო თვითონ საკვები არის გამოფიტული რამდენიმე კონკრეტული ნივთიერებისგან, მეორე რომ ზოგი ნივთიერების შემთხვევაში ჩვენ თვითონ არ ვჭამთ ისეთ საკვებს, რომელიც შეიცავს ამ საჭირო ნივთიერებებს და მესამე რომ ადამიანების უმეტესობა ჭამს ბევრ ნახშირწყლებს და შაქრებს, რაც პირიქით ფიტავს ორგანიზმს სხვადასხვა ვიტამინებისა და მინერალებისგან.
ასევე კიდევ ერთხელ მოგიწოდებთ რომ უყუროთ ჩვენს სხვადასხვა ვიდეოებს ვიტამინებსა და მინერალებზე, საიდანაც უფრო მეტ ინფორმაციას მიიღებთ თვითონ ამ საჭირო ნივთიერებებზე, მათ ფუნქციებზე ორგანიზმში, საკვებ წყაროებზე და ა.შ. კითხვები შეგიძლიათ დაწეროთ კომენტარებში, ჩვენ კი შევხვდებით შემდეგ ვიდეოში.
